Terapia przeciwobrzękowa

Zapraszamy wszystkich pacjentów dotkniętych obrzękiem limfatycznym, żylnym, tłuszczowym, pourazowym, mieszanym
do naszej Poradni Limfologicznej.

Definicja obrzęku:

Obrzęk limfatyczny polega na gromadzeniu się, w wyniku niedostatecznej pracy układu chłonnego, płynu śródmiąższowego (limfy) w skórze i tkance podskórnej. Problem ten dotyczy wielu Polaków. Bywa, że uszkodzenia układu limfatycznego są wrodzone, ale najczęściej są wynikiem uszkodzeń powstałych w przebiegu różnych chorób i urazów. Bardzo często leczenie onkologiczne ingeruje w układ chłonny doprowadzając po pewnym czasie do obrzęków rąk czy nóg.
W Polsce obrzęk limfatyczny jest schorzeniem występującym często. Nie mniej nadal wielu pacjentów poszukuje bezskutecznie pomocy. Wielu fizykoterapeutów oraz lekarzy pragnie zdobyć informację i umiejętności na temat skutecznych metod pomocy swoim pacjentom. W efekcie obrzęki u pacjentów powiększają się osiągając monstrualne rozmiary. A trzeba pamiętać, że skuteczność terapii zależy od wczesnego jej rozpoczęcia.

SKŁADOWE ELEMENTY TERAPII PRZECIWOBRZĘKOWEJ:

:: Manualny drenaż limfatyczny,
:: Kompresjoterapia / mechaniczny drenaż limfatyczny/ bandażowanie
:: Terapia ruchem,
:: Pielęgnacja skóry,
:: Prewencja, profilaktyka, edukacja pacjenta.

W skrócie:

1. Manualny drenaż limfatyczny - wspomaga przenikanie płynu tkankowego do naczyń limfatycznych, przyspiesza odtransportowanie chłonki - zmniejsza obrzęk.

2. Kompresjoterapia ( bandażowanie) - podtrzymuje korzystne efekty uzyskane podczas masażu limfatycznego, ułatwia wnikanie płynu tkankowego do naczyń chłonnych, aktywizuje działanie pompy mięśniowej, przyspiesza regenerację zwłókniałych tkanek, zmniejsza aktywność stanu zapalnego, zmniejsza rozmiar obrzęku) Bandażowanie jest pierwszą fazą tzw. udrażniającą, trwającą 3-6-9-tygodni, ( zależy indywidualnie ).
Fazą drugą terapii kompresyjnej jest noszenie tzw. bielizny kompresyjnej. Jest to faza utrwalająca, która trwa przez całe życie. Celem jej jest utrwalenie osiągniętych efektów zmniejszenia obrzęku oraz zapobieganie nawrotom.

3. Terapia ruchem ma na celu aktywizację mięśni szkieletowych do pracy, a co za tym idzie wzmożenie oddziaływania pompy mięśniowej na naczynia chłonne, czyli wpływ na przyspieszenie transportu chłonki oraz poprawę upośledzonej ruchomości w stawach.

4. Pielęgnacja skóry - stosowanie specjalnych kosmetyków o neutralnym dla skóry PH.

5. Edukacja pacjenta - ogólne wskazówki, dotyczące trybu życia z obrzękiem:

Prowadzić odpowiednią higienę skóry, używając kosmetyków o odpowiednim natłuszczeniu i zgodnie z PH skóry.
Na obrzękniętej kończynie nie mierzyć ciśnienia krwi, nie wykonywać pobierania krwi, iniekcji i wlewów kroplowych.
Nie nosić obcisłej bielizny - biustonosz, majtki.
Utrzymywać odpowiednią masę ciała, stosować odpowiednio urozmaiconą dietę - ubogą w sól kuchenną, bogatą w warzywa i owoce.
Unikać zadrapań, ran i podrażnień skóry na obrzękniętej kończynie ( skóra to brama dla wszelkich infekcji, drobnoustrojów, wirusów, bakterii). Chronić się przed ukąszeniami insektów oraz zwierząt domowych.
Nie narażać się na działanie wysokich temperatur, unikać opalania się oraz korzystania z sauny.
Po zabiegu manualnego drenażu z bandażowaniem wykonywać ćwiczenia ruchowe i w opatrunku wykonywać wszystkie, możliwe do wykonania, czynności życia codziennego.
Wykonując ćwiczenia fizyczne należy unikać dużych wysiłków. W ciągu dnia pamiętać o wykonywaniu ćwiczeń, noszeniu specjalistycznej odzieży kompresyjnej; ( rękawy, rękawiczki, pończochy, podkolanówki, rajstopy, skarpetki).
W nocy przyjmować pozycje drenażowe, układając obrzękniętą kończynę na podwyższeniu, wspomagając odpływ chłonki
i nie zapominać o bandażowaniu.
Systematyczna kontrola palpacyjna ( dotykiem) własnego ciała oraz przynależnych do obrzękniętej kończyny, regionalnych węzłów chłonnych, węzły w dole nadobojczykowym, w. przy- i za-uszne, podżuchwowe, w. pachowe, w. pachwinowe.
W razie wyczuwalnego obrzmienia węzłów chłonnych niezwłocznie udać się na konsultację do lekarza.
Systematyczne wizyty u prowadzącego lekarza- ginekologa, onkologa.